4/10/07

H Τριάς του Βελγίου

Ένα βροχερό ποστ σε αγαπημένο blog, μια συζήτηση, μια συνάντηση με τις κολλητές και κάποτε συμφοιτήτριες, μια επικείμενη συνάντηση την Τρίτη.

Όλα τα παραπάνω έχουν αφετηρία τα φοιτητικά μου χρόνια στο Βέλγιο όπου βρέθηκα πριν πολλά χρόνια για Οδοντιατρική. Ναι, ναι καλά ακούσατε. Ορίστε λοιπόν ένα παραμύθι αληθινό.
------------------
Μια φορά και ένα καιρό, η Θαλασσινή ήθελε να γίνει Οδοντίατρος. Μετά από διπλή προσπάθεια στις Πανελλήνιες, αποφασίστηκε οικογενειακώς να ανηφορίσει προς Βέλγιο, χώρα προσφιλή μια και η μητέρα της δούλευε στη βελγική αεροπορική εταιρεία. Sabena .

Λιέγη. Πρωτεύουσα της Βαλονίας. Διασχίζεται από τον ποταμό Meuse και στο κέντρο υπάρχει ένα νησί όπου και ήταν το πρώτο της σπίτι. Νησιώτισσα στο Βέλγιο! Και όμως. Και κάθε Κυριακή στη βέλγικη λαϊκή παρακαλώ την περίφημη Batte για τις απαραίτητες προμήθειες.Ο πρώτος χρόνος την βρήκε με μια υπέροχη συγκάτοικο (η μια εκ των κολλητών). Στιγμές μοναδικές. Δικό τους σπίτι, καθημερινότητα γλυκιά με όλα τα λοξά που μπορούν να συμβούν!
Το πανεπιστήμιο στον λόφο του Sart Tilman. Τι να πρωτοθυμηθεί; Το εργαστήριο Χημείας και το πείραμα που οι φιλενάδες της νόμισαν ότι προκάλεσαν έκρηξη; Το κιτρικό οξύ που κατάπιε και ο καθηγητής την πείραζε ότι θα της πέσουν τα δόντια; Τα εργαστήρια Βιολογίας και τις μικροεπεμβάσεις; Tις ελληνικές βραδιές και τη συναυλία του Νταλάρα στις Βρυξέλλες όπου ποτάμι έτρεχε το ξενιτεμένο δάκρυ; Την έκφρασή τους όταν αγόρασαν μετά από πολύ καιρό ένα μικρό φουρνάκι και μύρισε η γκρίζα γειτονιά κοτόπουλο λεμονάτο; Eμπειρίες και στιγμές μοναδικές,στη πλειοψηφία ευχάριστες. Διάβασμα αρκετό και καθηγητές …… χμμμ. Η θα ήταν καλοί –και δεν ανεφερόμαστε στην επιστημονική τους κατάρτιση- ή θα ήταν απίστευτα κομπλεξικοί.
Ο 2ος χρόνος την βρίσκει σε άλλο σπίτι, μόνη, μια και η φίλη της αποφάσισε να μετακομίσει προς Βρυξέλλας. Στην ζωή τους όμως από το 1ο έτος είχε μπει και τρίτο πρόσωπο…. και έτσι φτιάχτηκε η θρυλική τριας η οποία σμιλεύτηκε στα δύσκολα, επέζησε αποχωρισμούς (μια και την επόμενη χρονιά η Θαλασσινή και η πρώην συγκάτοικος επέστρεψαν Ελλάδα) και συνέχισε το ταξίδι της εδώ. Τις καλές της φιλενάδες πάντρεψε φέτος το καλοκαίρι (βλ.2ο ποστ του blog) μια και εκείνη τις είχε προλάβει ένα χρόνο πριν.
Οδοντίατρος τελικά δεν έγινε, επέστρεψε στα πάτρια με δύσκολες συνθήκες. Μεταξύ Ελλάδος και κάποιων ταξιδιών στη Γαλλία, έγινε τελικά μια γαλλικού και από τα εμφυτεύματα και τα σφραγίσματα πέρασε στον Μολιέρο, και βαφτίστηκε Θαλασσινή! Ισως έπρεπε να γίνει αυτή η διαδρομή στη γκρίζα αυτή χώρα γιατί παρόλη τη μουντάδα,γέννησε μια αληθινή φιλία.

Και έτσι ζ'ήσανε αυτές καλά και εμείς καλύτερα.

Εξαιρετικά αφιερωμένο στην τριάς!!!

24 σχόλια:

Μαριλένα είπε...

Na 'στε πάντα αγαπημένες κι η μια δίπλα στην άλλη.

Κι οι άλλες θαλασσινές ή του βουνού και του λόγγου; :ΡΡΡ

xxxx

Thalassini είπε...

Μαριλενάκι μου ευχαριστούμε πολύ! Και του βουνού και του λόγγου με τρέλλα, όμως! Εγώ μπροστά τους...
Φιλιά
;)

Ανώνυμος είπε...

Τι ωραίααα! Να ΄στε πάντα, αγαπημένες, Θαλασσινή μου, και να χαίρεστε τη φιλία σας! :)

Kaveiros είπε...

Δεν εχασες τιποτα που δεν εγινες
οδοντιατρος(σου μιλω εκ προσωπικης πειρας.....)
Οσο για τιε φιλες σου,να σε χαιρονται
και να τις χαιρεσαι:)

Thalassini είπε...

@ Ρενατομηλαράκι μου ευχαριστώ!!! Και εσύ με τον Αμετανόητο!! ;)

@ Κάβειρε μη μου πεις; Φτιάχνεις δοντάκια;Εγινε η μια από μας και φτιάχνει τα δικά μας!!Τρομερή!!

βασίλης είπε...

Όμορφη τριάδα όλες αλλά μια θαλασσινή ξεχωρίζει. Το νεκταρίνι μας... Φιλιά

Thalassini είπε...

Ευχαριστούμε Πορτοκάλη που μας ξεχωρίζεται! Και εμείς το ίδιο ...
Καλή νύχτα!

νατασσΆκι είπε...

Αχ μικρούλι μου, οδοντίατρος ήθελες να γίνεις;;;
(ο Κυριάκος μου, πάντως, είναι οδοντοτεχνίτης!)

Καλύτερα Γαλλικού (δεν έχει και τροχό... :))) )

Φιλάκια, να τις χαίρεσαι τις φιλενάδες, είναι πολύτιμες τέτοιες φιλίες!
:)))

Thalassini είπε...

Οδοντοτεχνίτης,καλλιτέχνης δηλαδή! Μάλιστα μάλιστα!!

Bonne nuit τότε Νατασσάκι καλό ξημέρωμα να έχεις!
;)

melomenos είπε...

οι μεγαλύτερες φιλίες στην ζωή μας κάπως έτσι ξεκινάνε!
όμορφα χρόνια ε;
καλό σου βράδυ

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

"...όπου ποτάμι έτρεχε το ξενιτεμένο δάκρυ;"

Το 'χω ζήσει και σε νιώθω... μια μυρωδιά ένα άκουσμα από Ελλάδα...φέρει τα πάνω κάτω.

΄Ομορφη, πολύ όμορφη η εμπειρία σου.

Να 'στε πάντα αγαημένες!!!

Καλό σου βράδυ!

Γλαρένιες αγκαλιές

Thalassini είπε...

Μελομένε μου όμορφα πολύ! Με συμπυκνωμένες αναμνήσεις!!
καλή σου μέρα!

Thalassini είπε...

Και ο γλάρος ξενιτεμένος είναι;
Ευχαριστώ πολύ Φύρδην μου και εσύ να είσαι καλά!
Μια θαλασσινή καλημέρα σου στέλνω!

Unknown είπε...

δεν πειραζει κορίτσι μου, ας μην εγινες οδοντίατρος. Ηδη εισαι ενας αξιόλογος ανθρωπος και χωρις το "εργαλείο" του πονου στο χέρι..
Ασε που ζηλεύω γιατι βλεπεις θαλασσα!!!!1 (ασχετο τωρα αυτο αλλα το θυμηθηκα! χεχε)
Φιλιά πολλά κοριτσάκι και να χεις ενα ομορφο ΣΚ θα τα πουμε

Thalassini είπε...

M..... Ηλιαχτιδούλα εσύ είσαι;;;;
Εργαλείο τέχνης πάντα έλεγα τον τροχό! Κάτι σαν γλύπτης ρε παιδί μου, σμιλεύεις χαμόγελα!! Είδες τι ποιητικό που μπορεί να είναι το επάγγελμα το οδοντιάτρου! Μην το φοβάστε καλέ!

Φιλιά πολλά Μαρία μου (;;;)

Ανώνυμος είπε...

Τι ωραίο παραμυθάκι... τι ωραία παρείτσα!!! Καλημέρα θαλασσίτσα!!!

ZouZouna είπε...

Μme Γαλλικού μου εσύ !!! Netαδελφάκι! Δεν ξέρω πως είναι να έχεις φίλες γυναίκες. Δεν είχα ποτέ. Εγώ η του Παρθεναγωγίου "Μ. Κρίκου", με τόσα κορίτσια τριγύρω... Η καλύτερή μου φιλενάδα δεν υπήρξε ποτέ. Ηταν αγόρι, σύντροφος στα παιγνίδια και στις σκανταλιές και στις εφηβικές ανησυχίες. Απο 2 ετών κάνω παρέα με αγόρια και μόνο. Εξακολουθεί ακόμα και σήμερα ο καλύτερός μου φίλος να είναι άνδρας μετά απο τόσες δεκαετίες. Δεν ξέρω αν χάνω κάτι, αν έχω κερδίσει που δεν είχα κολλητες γυναίκες. Δεν μπορώ και να το "μετρήσω" γιατί δεν έχω μέτρο σύγκρισης. Εσύ φαίνεται να το απολαμβάνεις όμως!

Thalassini είπε...

Ωραία παρείτσα πράγματι!!!
Και η δικιά σας όμως μου αρέσει πολύ!!
Φιλιά Λαχανάκι~

Thalassini είπε...

Ζουζούνα μου,νομίζω οτι όταν μια φιλία είναι αυθεντική και αντέχει στον χρόνο, δεν έχει σημασία το φύλλο. Ισως μεταξύ μας βέβαια να υπάρχει μια ιδιαίτερη συνενόηση λόγω κοινών χαρακτηριστικών αλλά και πάλι ίσως όχι!

να τομν χαίρεσαι τον κολλητό σου και να σε χαίρεται και αυτός!

φιλιά! ;)

Lapa είπε...

TOP PORTUGUESE UNIVERSAL WRITER: CRISTOVAO DE AGUIAR.

He has, also, translated into Portuguese the Wealth of Nations by Adam Smith.

He has been awarded several prizes.

Don't forget the name of this great author, you'll be hearing of him soon.

Thank you for spending time in Universal Culture.

Thanks for visiting.

prophet81 είπε...

"Το πρώτο χρόνο ήμουνα άγιο παιδί στρωμένο
Το δεύτερο με γέλασε μια πλάνα αγκαλιά
Το τρίτο ξημερώθηκα σε άγνωστα κρεβάτια
Το τέταρτο τους φίλους μου αποχαιρέτησα" λέει ο Σωκράτης Μάλαμας σε ένα τραγούδι του!

ritsmas είπε...

Θαλασσινη μου, μ εκανες να δακρυσω παιδί μου καλό. Για όλα, για το ταξίδι, για την οδοντιατρική, για τη φιλια, την επιστροφή, το Μολιέρο, τις παντριές....
Θεε, όταν αφήνεις να ξετυλιχτεί εκείνο το νημα....
γεια σου θαλασσινη μου

Thalassini είπε...

Λευκέ μου Προφήτη, όμορφα τα λέει ο Σωκράτης , όμορφα τα χαρίζεις και εσύ!. Καλές ραδιοφωνικές εκπομπές!!

υγ.Προσπάθησα να συνδεθώ προχτές αλλά δεν τα κατάφερα...

Thalassini είπε...

Γεια σου Ρίτσα Βανιλίτσα!

Αχ αυτό το νήμα,αλλό πλεκτό ζητήσαμε και αλλό μας έπλεξε..

Ρίτσα και εγώ συγκινήθηκα ειδικά ψάχνοντας φωτογραφίες (γιατί δικές μου δεν είχα πολλές) του πανεπιστημίου και ενθυμούμενη τα τρελά πειράματά μας!! Αχ και ξανά αχ! Ομως επειδή τις έχω εδώ κοντά μου στην Αθήνα και συνεχίζεται η διαδρομή που ξεκινήσαμε πριν χρόνια... το αχ γίνεται γέλιο πολύ!!

Σε φιλώ πολύ!Πολύ όμως!