21/8/07

" Από την άμπελο στον πορτοκαλανθό" ή " Μελιαστού συνέχεια"



20λεπτά, 50 λεπτά άντε και άλλο ένα πενηντάλεπτο. Φτάνουν.
Ο μεταλλικός ήχος από τα κέρματα που πέφτουν στον κερματοδέκτη ενός παλιού τηλεφώνου. Συνολικός χρόνος ομιλίας 1,20€. Ούτε καν δυο. Τόσο κοστίζει το ψέμα που ετοιμαζόταν να πει στην δουλειά ότι πρέπει να φύγει επειγόντως για το χωριό. Φτηνά του ήρθε.

30 λεπτά. Φτάνουν. Ξέχασε πως πρέπει να πάρει και τον προπονητή του μπάσκετ. Δεν θα έρθει στην προπόνηση σήμερα. Δεν θα έρθει στην προπόνηση σήμερα; Αδιανόητο. Πέντε χρόνια που παίζει στην τοπική ομάδα, δεν έλειψε ποτέ. Εντάξει για μια φορά δεν έγινε και τίποτα.

2 ευρώ. Δεν θα επιστρέψει σήμερα τις βιντεοκασέτες που είχε πάρει τη προηγούμενη εβδομάδα. Θα τις πάει μεθαύριο. Αλλά δύο ευρώ. Χαλάλι.
35 ευρώ για το εισιτήριο του πλοίου. Ο προορισμός αξίζει. 10 ευρώ για τσιγάρα και καφέ στο πλοίο. Μήπως να το ελαττώσει;
Σύνολο 48,5 ευρώ. Ούτε καν πενήντα.

Μα τι κάνει υπολογίζει πόσο θα του στοιχίσει να πάει να τη βρει; Μπαίνουν τα όνειρα στο ζύγι; Όχι δεν είναι τόσο μίζερος. Τη σκέψη του προσπαθεί να βάλει σε μια σειρά..... ακόμα και με αυτόν τον άτσαλο τρόπο.

Αναβλητικότητα, ψέματα. Δεν αναγνωρίζει τον εαυτό του. Αυτός που τα έλεγε τσεκουράτα , που την αυριανή δουλειά την είχε έτοιμη από χτες; Και όμως. Τώρα έτυχε με αυτόν τον τρόπο.
Πρώτη φορά ερωτευόταν; Πρώτη φορά έτσι. Μέσα από ένα κύκλο συμπτώσεων ήρθε κοντά της. Είχε ακούσει 2 μήνες πριν να αναφέρουν το όνομά της σε μια παρέα. Τα είχε παρατήσει όλα για να έρθει στον νησί και να ανοίξει τον παραδοσιακό ξενώνα που ονειρευόταν. Τρελή την έλεγαν που παράτησε μια επιτυχημένη καριέρα για να έρθει να «θαφτεί» στο χωριό.

Έτυχε η εταιρεία του να ασχολείται με ξενοδοχειακό εξοπλισμό. Έτυχε να στείλει μια παραγγελία. Έτυχε να είναι λάθος. Έτυχε να λείπει ο συνάδελφος που το είχε χειριστεί και έπρεπε να πάρει εκείνος τώρα τηλέφωνο να απολογηθεί.

Η παραγγελία στάλθηκε εκ νέου. Φρόντισε να την παραδώσει προσωπικά κατ’εντολή του αφεντικού. Για να μην γίνουν λάθη. Μπαίνοντας στο καράβι, την πρώτη φόρα , κάτι τον παρακίνησε να ξανακοιτάξει το Δελτίο Αποστολής. « Επωνυμία: Μυράνθη Καλλέργη-Ξενοδοχεικές Επιχειρήσεις», «Έδρα: Φουρνές-Κυδωνία , Χανίων», «ΔΟΥ:....»

Μυράνθη, που το είχε ξανακούσει αυτό; Κι όμως είχε ξανακούσει να μιλάνε για αυτή τη «τρελή» που τα παράτησε όλα για να φτιάξει έναν ξενώνα. Του είχε φανεί παράξενο το όνομα.

Την πήρε τηλέφωνο μόλις έφτασαν στο λιμάνι της Σούδας. Μια ήρεμη φωνή στην άλλη γραμμή του έδωσε οδηγίες για το πως να φτάσουν στο χωριό.

Μια αίσθηση κίνησης στον δρόμο, μόλις μπήκαν στο κέντρο πριν στρίψουν για Ομαλό. Η πόλη μένει πίσω και ανοίγει ο δρόμος με τ’αμπέλια και τα λιόδεντρα. Είναι Πάσχα και οι πορτοκαλιές είναι φορτωμένες άνθη. Πρώτο πορτοκαλοχώρι, δεύτερο, το τρίτο ήταν ο προορισμός του. ¨Όσο πλησίαζε η μυρωδιά γινόταν όλο και πιο έντονη. Μεθυστική η Μυρωδιά των Ανθών μονολόγησε.

Όπως και αυτή, μόνο που τότε δεν είχε μεταφράσει ακόμα το όνομά της. Δεν φανταζόταν ότι ο άνθρωπος δεν μεθά μόνο με κρασί.
Y.Γ
Επειδή μέσα από τα διάφορα blog ανακάλυψα πολλές κοινές ανησυχίες, τολμώ ταπεινά να ζητήσω από τους παρακάτω να γράψουν τη δική τους εκδοχή για τη συνέχεια της ιστορίας.Εγραψα την αρχή και τη μέση . Θα ήθελα να δω το δικό σας τέλος. Το δικό μου σε επόμενο ποστ.
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ:
Greca, Tρελοφαντασμένη,Βασίλη,Ηλιαχτίδα,Φύρδην-Μίγδην
και σε όποιον άλλο το αισθάνεται και το επιθυμεί.
(Πίνακας : Jules-Joseph Lefevre 1836-1911,"Young woman with morning Glowries in her Hair"

15 σχόλια:

hliaxtida είπε...

..μα και με έρωτα...
Με την αύρα του..που τον ειχε τυλίξει και ένιωθε ύστερα από πολλά χρόνια να ξυπνα το παιδί μέσα του..
Ανέβηκε στο δωμάτιο του ξενώνα και άφησε τα πράγματά του.
Ολο αυτο το ταξίδι είχε γίνει μονάχα για την δει..
Κατεβαινε τρέχοντας τις ξύλινες σκάλες .. τοσο γρήγορα και αγχωμένα που έπεσε με δύναμη πάνω ..στην ίδια του τη μοίρα..
Κι όταν την είδε φτερουγισε η καρδιά του.
Εκεινη απλωσε το χέρι της και συστηθηκε καπως ενοχλημένη.. "ΜΥΡΑΝΘΗ"...
"ΠΩΣ;;" ειπε εκεινος με εκπληξη...
"ΜΑ ΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΕΚΕΙΝΗ Η....ΕΚΕΙΝΗ Η..."
"ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΛΕΣ.... ΕΚΕΙΝΗ Η ΤΡΕΛΗ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΣ..; ΧΑΧΑ ΕΤΣΙ ΜΕ ΕΧΟΥΝ ΒΓΑΛΕΙ. ΕΠΕΙΔΗ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΑ ΟΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΡΘΩ ΕΔΩ.."
"ΑΔΥΝΑΤΟΝ...ΕΣΥ..;"
---
Η έκπληξη του μεγάλη..μα η επιθυμία του ακομη μεγαλύτερη..
Εκείνη του πρότεινε μια βολτα στο χωριό και κεινος φυσικά δέχτηκε..
Περπατούσαν στα ήσυχα δρομάκια και κουβέντιαζαν για το καθετι..
Λίγο πιο κάτω σταμάτησαν σε έναν αμπελώνα και κείνος έκοψε ενα τσαμπί κόκκινο σταφύλι και της το άφησε στα χέρια ..
"ΑΥΤΟ ΜΕΘΑΕΙ ΟΤΑΝ ΓΙΝΕΙ ΚΡΑΣΙ" ειπε εκεινη και χαμογέλασε..
"ΜΑ ΚΙ ΈΤΣΙ..ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ..ΠΑΛΙ ΜΕΘΗ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ.."
"ΕΛΑ ΤΩΡΑ..ΜΗ ΜΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙΣ.."χαμογελασε εκεινη και παλι..
"ΞΕΡΕΙΣ...ΞΕΡΕΙΣ..".......ειπε εκεινος..
"ΝΑΙ..ΞΕΡΩ...ΜΑ ΕΣΥ ΘΑ ΦΥΓΕΙΣ ΣΕ ΛΙΓΟ.."
"ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ...ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΗ ΕΔΩ.."
--------------------------

Θαλασσινή μου εφτιαξες μια πανεμορφη ιστορία. Δεν ειμαι ικανη λογω πολλων συναισθηματικων φορτισεων να την φτιαξω έτσι οπως θα ήθελα.
Απλα εκανα μια μικρη συνεχεια και σ ευχαριστω για το καλεσμα σου..
Το μονο που θα θελα να ξερεις ειναι πως καθως σκεφτομουν την τελευταια προταση..κοιτουσα δεξια το blog σου...και η τελευταια μου φραση ειναι απο σενα... ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ..."
Μου ταιριαξε και την εβαλα..κι απο κει και περα το "τελος" της ιστοριας το αφηνω στη φαντασια του καθενος..
Φιλια πολλα γλυκιά μου

Ανώνυμος είπε...

Γλυκιά μου θαλασσινή αύρα, θέλεις να το γράψουμε εδώ...θέλεις να σου το στείλω με μαιλ τις επόμενες μέρες , πως πιστεύεις οτι ειναι καλύτερα?

Ευχαριστώ για την πρόσκληση..η Ηλιαχτίδα όπως πάντα έγραψε φανταστικά την συνέχεια...η πρόσκληση είναι σκέτη πρόκληση και έχω άγχος...

purple είπε...

πολυ ωραια η ιστορια σας συνεχιστε!!!

Thalassini είπε...

@ Τρελοφαντασμένη μου, όπου σε εξυπηρετεί κατάθεσέ το! θα το περιμένω με ανυπομονησία!

@ Purple αυτό ισχύει και για σένα φυσικά!

@ Ηλιαχτίδα μου, η συναισθηματική σου φόρτιση μετετραπήκε για ακόμα μια φορά σε υπέροχες εικόνες!Σ'ευχαριστώ ειλικρινά.

Thalassini είπε...

Επίσης μπορείτε να "βαφτίσετε" τον κο Φωκά όπως εσείς θέλετε.Σας έχω αφήσει το πεδίο ελεύθερο!
Οπως και να βάλετε εικόνες!

Τα θαλασσινά φιλιά μου!

βασίλης είπε...

Εγώ ήδη έχω ξεκινήσει να το γράφω, σε ευχαριστώ. Η συνέχεια της ηλιαχτίδας ρομαντική όπως πάντα. Εγώ θα την ποστάρω τη συνέχεια, πιστεύω ότι θα βγει καλή, πάντα σύμφωνα με την αισθητική και την ψυχολογία μου. Συγχαρητήρια για τη σκέψη του θέματος. Αναρωτιέμαι αν έχεις εσύ καμιά σχέση με την καρδιά του ποστ. Φιλιά (δεν έχει εξάλλου σημασία)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Πρωτίστως να σε ευχαριστήσω για την τιμή του ...προ(σ)κλητικού καλέσματός σου.
΄Ηδη η Ηλιαχτίδα με την εξαιρετική της γραφή, έδωσε μιαν εκδοχή τρυφερή, ρομαντική και με υφέρπουσα ερωτική προδιάθεση, στην ιστορία που με δεξιοτεχνική γραφή ξεκίνησες.
Επειδή η δική μου η πένα περιορίζεται σε βιωματικές κι' αυτές αρκετά χλιαρές, περιγραφές και μόνο, θα μου επιτρέψεις να απόσχω της συγγραφής.
΄Ομως (εξυπακούεται), πως περιμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις διάφορες εκδοχές που θα περιγράψουν οι καλοί μας φίλοι.

Πάντως, η δική μου εκδοχή, δεν το κρύβω, θα ήταν ...ανατρεπτική (ανατροπή στην ανατροπή θα το πήγαινα ...)
Του Φώσκολου τα σενάρια θα ωχριούσαν μπροστά στο δικό μου.
Αλλά, ας όψεται η πένα μου....
;-)
Την ιδέα την έριξα... όποιος νομίζει πως αντέχει ένα ανατρεπτικό σενάριο, με χαρά περιμένω να το απολαύσω.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Thalassini είπε...

Αν έχω σχέση με τη ηρωίδα ....μμμ; Από την Κρήτη είναι η ηρωίδα μου, Φουρνές όντως λέγεται το χωριό απ'οπου κατάγομαι,και το όνειρό μου είναι να ανοίξω ένα παραδοσιακό ξενώνα κάποτε. Επιτυχιμένη καριέρα;Αλλοι θα το κρίνουν. Κάνω δύο δουλειές, το πρωί βοηθώ τα παιδιά που δεν έχουν φωνή να χαμογελούν, το απόγευμα γίνομαι μια γαλλικού! Μυράνθη δεν με λένε στην πραγματικότητα απλά μου άρεσε ηχητικά. Τα επίθετα Φωκάς και Καλλέργη αν το ψάξει κανείς ιστορικά συνδέονται.Ισως και με μένα.

Ορίστε μια προσωπική κατάθεση!

Σ'ευχαριστώ για τη συμμετοχή.. .!

Thalassini είπε...

Φύρδην-μίγδην μου δεκτό!Αν και νομίζω οτι δεν έχεις δίκιο!

Ανατροπές λές ε; Χμμ.Δεν ξέρω αν θα έχει γλυκιά γεύση το δικό μου τέλος.Γλυκόπικρη νομίζω. Θα δείξει.Πάω για μια βουτιά για έμπνευση.!

Φιλιά!!!

Μαριλένα είπε...

Oοοχι, δεν θα γράψω αστεία εκδοχή σ' αυτή την ιστορία :))

Πρώτη φορά σε ξένο σπίτι, θα είμαι μία σοβαρή κυρία :ΡΡΡ

Καλώς σε βρήκα Θαλασσινή μου, πολύ όμορφο το μπλογκ σου, ευάερο κι ευήλιο, οπως λέει μια πολύ καλη μου φιλενάδα.
:)))

Thalassini είπε...

Ευάερο και ευήλιο είναι το σπιτικό μου,με μερικά μελτέμια που και που!

Καλως ήρθες και να γράψεις οτι εκδοχή θέλεις!

Την θαλασσινή μου καλησπέρα!

βασίλης είπε...

Θαλασσινό μου αστέρι, έγινε το θέλημά σου. Ίσως να ξέφυγε από αυτό που ήθελες να πεις, ίσως να το προσέγγισε περισσότερο. Καλησπέρα ...

Greca είπε...

καλησπέρα! το είδα από νωρίς... το χάζεψα... το ξανασκέφτηκα τώρα το βραδάκι την ώρα που έκανα την μπαλκονάδα μου... αχ αυτός ο κύριος Φωκάς τελικά... μας έχει ανάψει φωτιές..και δεν ξέρω αν το ΜΕΛΙΑΣΤΟ τις σβήνει ή τις φουντώνει... σ'ευχαριστώ για την τιμή... αν και είμαι ήδη ασυνεπής προς παλιότερες προσκλήσεις... θα το φροντίσω όμως... αν και όπως έχω πει ήδη υπάρχουν δύο κατηγορίες για μένα.. αυτοί που το "έχουν" και όσοι τους θαυμάζουν... και χαίρομαι ειλικρινά που έχω γνωρίσει από εδώ μέσα τόσους πολλους που έχουν αυτό το χαρισμα... για να τους θαυμάζω.,.. καλό βραδάκι! σε φιλώ!

Thalassini είπε...

Greca μου χαίρομαι που το παραμύθι μου σας άναψε ... φωτιές.Αυτός ήταν και ο σκοπός μου!Αν το ΜΕΛΙΑΣΤΟ της σβήνει ή της φουντώνει .... αυτό θα μου το πείς εσύ εφόσον το δοκιμάσεις!

Με την ησυχία σου. Μπορείς να το βάλεις σαν δικό σου ποστ και να εγώ να στέλνω τους αναγνώστες να κάνουν βουτιά στον blog σου!

Σ'ευχαριστώ και πάλι!

Thalassini είπε...

Bασίλη, σ'ευχαριστώ πολύ. Ελπίζω το " θέλημα" να μην ήταν κουραστικό!

Η απάντησή μου είναι στο post σου!

Φιλιά