Γιατί θέλω να πάω στη Σκωτία

Φθινοπώριασε γλυκά
εξω φυσαέι πολύ
και τα δένδρα άρχισαν να βάζουν τον χρυσαφένιο τους μανδύα.

Με μια μεγάλη κούπα ζεστή σοκολάτα (και μια σταγόνα Drambui για το άρωμα και το κρύο!), κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή για να ξεκινήσω αυτό το post.
Η τηλεόραση ανοιχτή στην ΕΤ1 στην αγαπημένη μου εκπομπή «Μένουμε Ελλάδα»

Αφορμή για το σημερινό post στάθηκε μια στιχομυθία που είχα με την πολυταξιδεμένη Αγριοκερασοζουζούνα.

Η Σκωτία είναι από τις ευρωπαικές χώρες που θα ήθελα πολύ να πάω. Σύντομα κιόλας!

Στην Αγγλία έχω πάει πολλές φορές αλλά πάντα αισθανόμουν κάτι να με τραβάει προς τον βορρά. Ισως επειδή αυτή η χώρα κουβαλάει μια ιστορία πιο ιδιαίτερη από αυτή της Αγγλίας. Ισως επειδή τα τοπία είναι πραγματικά μοναδικά και γεμάτα μύθους. Οι προσπάθειες για ανεξαρτησία ( θα ήταν ίσως παράλτομο να πώ οτι έχει κάτι σπάρτιατικο αυτή η χώρα - σύμπτωση αυτή τη στιγμή στο «Μένουμε Ελλάδα» δείχνει μια διαδρομή στο φαράγγι του Ασωπού από το οποίο λέγεται οτι πέρασε ο Εφιάλτης τους Πέρσες), η κέλτικη κουλτούρα, ο ήχος της γκάιντας που μου φαίνεται οικείος, οι αποχρώσεις του σκωτζέζικου ταρτάν (το ύφασμα από το οποίο φτιάχνονται τα kilt), κάτι ανεξήγητο με τραβά προς τα εκεί.

Σας χαρίζω λοιπόν μερικές αγαπημένες εικόνες και κάποιες πληροφορίες για τη χώρα και τον πολιτισμό των κελτών.

Υγ. Νεταδελφή ελπίζω να σου άρεσε ο νεαρός
με το γαλάζιο ταρτάν.Οπως το ζήτησες!

Υγτο Braveheartαπό τις αγαπημένες μου ταινίες!

H Σκωτία χωρίζεται στις τις ορεινές περιοχές (Highlands), και στις πεδινές περιοχές (Lowlands). Αντίστοιχα, οι κάτοικοί της (που είναι κυρίως κελτικής προέλευσης) χωρίζονται σε ορεινούς (Highlanders) και πεδινούς (Lowlanders). Οι Highlanders είναι αυτοί που θεωρούν τους εαυτούς τους τους πιο γνήσιους Σκωτσέζους, ζούνε στα ορεινά, κυρίως στα βόρεια της χώρας, και στη γλώσσα τους θα βρει κανείς πάμπολλα ιδιωματικά στοιχεία, σίγουρα περισσότερα απ' ό,τι στην καθομιλουμένη των Lowlanders, των κατοίκων των πεδινών περιοχών κυρίως στο νότο της χώρας και των μεγαλύτερων πόλεων, του Εδιμβούργου και της Γλασκώβης που δέχθηκαν λόγω γεωγραφίας και γειτνίασης με την Αγγλία πιο εύκολα την αγγλική επιρροή.
Κάποιες φατρίες (clans)
Clan Cameron;Clan Campbel;lClan Lindsay;Clan MacGregor;Clan MacLeod;Clan Martin;Clan Moffat;Clan Murray;Clan Stirling;Clan Wallace


ΟΙ ΚΕΛΤΕΣ

Θεωρούνται θαρραλέοι και εξυμνούνται για τους αγώνες του ενάντια στην παντοδυναμία του ρωμαϊκού πολιτισμού, αποτελώντας πρότυπο για τους καταπιεσμένους λαούς. Και όχι μόνο. Στοιχεία της κελτικής μουσικής διασώζονται μέχρι τις μέρες μας στις ιρλανδικές μπαλάντες και σε ορισμένα ποπ τραγούδια. Ακόμα και το ιρλανδικό κοινωνικό σύστημα βασίστηκε στο κελτικό Εθιμικό Δίκαιο. Σε αντίθεση με τις πληροφορίες που έχουν διασωθεί από αρχαιοελληνικές και ρωμαϊκές πηγές, τα εκλεπτυσμένα κελτικά χειροτεχνήματα του 5ου αιώνα π.Χ. αποδεικνύουν ότι οι Κέλτες δεν ήταν και τόσο βάρβαροι όσο ήθελαν να τους παρουσιάζουν οι μεσογειακοί λαοί.

Η καταγωγή τους προέρχεται από ινδοευρωπαϊκά φύλα. Κάποιοι απ' αυτούς εγκαταστάθηκαν τη 2η χιλιετία π.Χ. στην περιοχή του άνω Δούναβη και στην Ανατολική Γαλλία. Μεταξύ του 7ου και 6ου αιώνα π.Χ., κατά την εποχή του λεγόμενου "πολιτισμού του Χάλστατ", που πήρε το όνομά του από μια μικρή αυστριακή πόλη όπου ανακαλύφθηκε μια σημαντική νεκρόπολη, διέσχισαν το Ρήνο κι έφτασαν στην Κεντρική και Βόρεια Γαλλία καθώς και στο Βέλγιο. Ορμώμενοι από εκεί, εξαπλώθηκαν προς την Ισπανία, τη Βορειοδυτική Ιταλία και τα βρετανικά νησιά

Στη βάση της κελτικής κοινωνίας δέσποζε η φυλή (tuath), που αποτελούνταν από οικογένειες. Κάθε tuath διοικούνταν από ένα βασιλιά ο οποίος εκλεγόταν από τους πολεμιστές. Η παρουσία του ήταν εγγύηση για την ομαλή συνύπαρξη των ανθρώπινων και των φυσικών δυνάμεων, ως εκ τούτου έπρεπε να είναι άξιος και χαρισματικός.

Η κελτική οικονομία στηριζόταν στη γεωργία και στην κτηνοτροφία. Τα χοιρομέρια, φημισμένα σε όλο τον αρχαίο κόσμο, συνόδευαν τους νεκρούς ακόμα και στον τάφο, καθώς οι Κέλτες πίστευαν στη μεταθανάτια ζωή. Αντίθετα, δεν έτρωγαν πουλιά, τα οποία θεωρούσαν ιερούς μεσάζοντες μεταξύ Ουρανού και Γης

Η κελτική οικογένεια ήταν πατριαρχική, ωστόσο η κοινωνία δεν ήταν ανδροκρατούμενη. Ακόμα και μετά το γάμο η γυναίκα διαχειριζόταν τα "κεφάλαια", τις κεφαλές των ζώων του κοπαδιού της.

H τυπική κελτική ενδυμασία ήταν φανταχτερή και πολύχρωμη. Από τότε χρησιμοποιούσαν το είδος υφάσματος που σήμερα οι Σκοτσέζοι αποκαλούν "τάρταν".

(πηγες wikipedia, focusmag)