13/9/07

Βραζιλία 17 χρόνια πρίν

Iούνιος 1990

Επιτέλους το πρώτο μου μεγάλο ταξίδι! Όταν μου ανακοίνωσε η μητέρα μου ότι εκείνη τη χρονιά δεν θα κατεβαίναμε Χανιά, ήταν από τις λίγες φορές που δεν γκρίνιαξα. Πως θα μπορούσα άλλωστε. Απίστευτο μου φαινόταν ότι θα πηγαίναμε να δούμε την αδελφή της μητέρας μου στη Βραζιλία….

Ταξίδι ζωής για μένα. 16 χρονών και θα πήγαινα στην άλλη άκρη του κόσμου. Να γνωρίσω τα ξαδέρφια που μόνο από φωτογραφίες είχα δει, να δω που έζησαν και δούλεψαν οι γονείς μου για δώδεκα ολόκληρα χρόνια. Ταξίδι ζωής και για τη μητέρα μου που δεν είχε επιστρέψει από τη δεκαετία του ΄60.

Η προετοιμασία ξεκίνησε 1-2 μήνες πριν. Μαθήματα πορτογαλικών για να μπορέσω να μιλήσω με τα ξαδέλφια μου τα οποία μιλούσαν (και μιλάνε) ελάχιστα ελληνικά. Ευτυχώς η γαλλική μου παιδεία (!) με βοήθησε σε αυτό.

Μείναμε συνολικά 25 μέρες εκ των οποίων οι 18 στο Sao Paοlo, 5 στο Rio και 2 στο Iguassu στα σύνορα με τη Παραγουάη προκειμένου να δούμε τους περίφημους καταρράκτες.

Δεν ξέρω πραγματικά τι να σας πρωτοπεριγράψω.

Το Sao Paolo είναι μια απίστευτα μεγάλη πόλη. Χαώδης με όλη τη σημασία της λέξης. Με κάποια ωραία σημεία που χανόντουσαν όμως ανάμεσα στα πανύψηλα κτίρια. Μια ανασφάλεια στο δρόμο καθώς οι τσαντάκηδες χτυπάνε σε ανύποπτη στιγμή. Εννοείται ότι δεν φορούσαμε ρολόγια και κοσμήματα στο χέρι! Τον ξάδερφό μου τον είχα σταματήσει πριν από μερικά χρόνια και τον αναγκάσανε να τους δώσει τα αθλητικά παπούτσια!

Η χώρα παρόλο που είναι εξαιρετικά πλούσια σε πρώτες ύλες, έχει πέσει θύμα κακοδιαχείρισης χρόνια τώρα. Η μια κυβέρνηση μετά την άλλη απομυζούσε και κατέστρεφε. Έτσι δημιουργήθηκαν και οι μεγάλες αντιθέσεις στην κοινωνία. Μια υπερπολυτελής βίλα και στη μάντρα κολλητά χτισμένο ένα τενεκεδόσπιτο, μια Favela.

Εν απόγευμα που κάναμε βόλτα σε ένα προάστιο, μου κίνησαν τη περιέργεια κάποια ανοίγματα σε μάντρες. Φανταστείτε ότι στο σημείο που ακουμπάει η μάντρα στο πεζοδρόμιο έλλειπαν μερικά τούβλα ας πούμε έτσι ώστε να σχηματιστεί μια πολύ μικρή καμάρα. Ρωτάω λοιπόν την ξαδέλφη μου: « Χριστίνα γιατί όλες οι μάντρες έχουν αυτά τα κενά; «Τα παιδιά βγάζουν τα κάτω τούβλα για να μπορέσουν να χωθούν και να κοιμηθούν το βράδυ» ……..

Εικόνες που έμειναν χαραγμένες στο μυαλό και στη ψυχή μου μέχρι σήμερα. Στο Ρίο πέρα από τα γνωστά αξιοθέατα, πλησιάσαμε και μια περιοχή με φαβέλες. Δεν υπάρχουν λόγια ειλικρινά….

Εν ολίγοις η Βραζιλία είναι μια χώρα έντονων αντιθέσεων. Με τοπία πραγματικά μοναδικά, με ανθρώπους επίσης μοναδικούς. Με άρωμα και χρώμα. Με ήχους και γεύσεις ξεχωριστές. Με πόνο πολύ όμως. Στο μέγιστο βαθμό που μπορείτε να φανταστείτε.

16 σχόλια:

βασίλης είπε...

Ωραίο ταξίδι με ποικίλα συναισθήματα και εικόνες. ήσουν μικρούλα αλλά τα θυμάσαι. Τα ρούφηξες σαν σφουγγάρι, θαλασσινό μου

Thalassini είπε...

Ξέρεις κάτι, από μικρή συγκρατούσα το κάθετι που μου έκανε εντύπωση.Μια εικόνα,έναν ήχο, ένα πρόσωπο, μια λέξη. Και αρκεί μια στιγμή για να έρθουν όλα στην επιφάνεια.Ολα χαραγμένα μένουν τελικά στο μυαλό και στη ψυχή μας.Γιατί αυτές οι στιγμές είναι που έχουν αξία τελικά.

Καλή σου νύχτα!

νατασσΆκι είπε...

Αχ, κι εγώ το έχω όνειρο αυτό το ταξίδι...!

Ελπίζω να μπορέσω να το κάνω...

Φιλιά πολλά Θαλασσινό μου νεκταρίνι!

:)))

Thalassini είπε...

Nατασσάκι σου εύχομαι να πας. Και εγώ το θέλω πολύ. Οχι μόνο για να δω τους συγγενείς μου αλλά και για να δω πόσο και αν άλλαξαν τα πράγματα.Να πάω και σε 2-3 μέρη που δεν είχα πάει τότε.

Φιλιά πολλά σου στέλνω και κύματα πολλά για να σου πάρουν ότι σε στεναχωρεί!

diavatis είπε...

φανταστικό ταξίδι... δεν ξέρω αν οι foto είναι από αυτό σου το ταξίδι, αλλά όπως και να έχει, λένε πολλά...

Hliaxtida είπε...

Ειναι υπεροχο να γνωριζει κανεις τον κοσμο..
Φανταζομαι το ταξιδι σου..
Πανεμορφες και οι φωτογραφιες που μας εβαλες εδω..
Να σαι καλα και να ξαναπας και κει και σε αλλα μερη..
Καλημερα γλυκό μου και καλο ΣΚ να εχεις

Thalassini είπε...

Διαβάτη καλώς ήρθες! Δεν είναι όλες οι φωτογραφίες από το ταξίδι. Δανείστηκα 1-2 γιατί δεν είχα ολόκληρο το album σπίτι μου. Εχουν όμως την ίδια οπτική γωνία!

Thalassini είπε...

Hλιαχτίδα μου χαίρομαι που σου άρεσε!Μακάρι να τα καταφέρω να ξαναπάω αν και λίγο δύσκολο το βλέπω!

Προς το παρόν θα κάνω ένα μικρό ταξιδάκι στη γη του Ηλίου! Σου'ρχομαι! Καλό Σ/Κ!

Μαριλένα είπε...

H αγαπημένη μου μουσική
Τα ήσυχα, νοσταλγικά βραζιλιάνικα κομμάτια, βγαλμένα τα περισσότερα απο τις favelas.

Μπράβο νεκταρινάκι μου.
Μακάρι να ξαναπάς :))

ZouZouna είπε...

Να ταξιδεύετε. να πηγαίνετε μακριά. Συμβουλή απο την κοσμογυρισμένη. φιλιά και καλημέρες

Thalassini είπε...

@ Μαριλένα μου και μένα μου αρέσουν αυτά τα τραγούδια και τα fados από Πορτογαλία. Με ταξιδεύουν....

Φιλιά πολλά!

@ Netαδερφή θα ακολουθήσουμε τη συμβουλή σας! Φιλιά πολλά και από εδώ!

Ανώνυμος είπε...

Από κλοπές;;; Έγινε κανα περίεργο σκηνικό;;;
Ωραία όμως ε;;; Σάμπα χορέψαμε πουθενα;;;

Ανώνυμος είπε...

Διάβασα πως δεν είχατε τίποτα στα χέρια σας...αλλά κανένα out of stage σκηνικό;;; :)

Thalassini είπε...

Πεπόνη,sambα χώρεψα στο Ριο, όταν κάναμε μια μινι κρουαζιέρα σε κάτι νησακια εκεί κοντά. Μην φανταστείς όμως και τρελλά πράγματα. Ημουν και μικρούλα!
Ενα βράδυ πήγαμε σε ένα show πήγαμε με το γκρουπ καμπαρέ, τύπου βραζιλιανικου Moulin Rouge.... Τζιζζ! Ειχα φωτογραφίες απο αυτό αλλά δεν τις ανέβασα! ;)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Στην παραλία δε, δεν προλαβαίνεις να βγάλεις τα ρούχα σου για μπάνιο..έχουν εξαφανιστεί πριν προλάβεις να τα ακουμπήσεις...
;-)

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Thalassini είπε...

Ετσι όπως τα λες είναι, αλλά φαντάσου πόσο τραγικό είναι οταν συμβαίνουν όλα αυτά στο κέντρο της πόλης!