ΓΥΡΝΑΩ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ – ΔΙΝΩ ΑΓΚΑΛΙΑ

Ευέλικτη αλλά και δυνατή μου είχε πει η δασκάλα του μπαλέτου
Ευαίσθητη στο απαλό άγγιγμα μου είχε πει ο καλός μου. Ετσι ε; Σας κίνησα το ενδιαφέρον ; Ωραία και εγώ λοιπόν γυρνάω αυτή τη λυγερή πλατούλα

Σε σένα που ενώ ξέρεις ότι η αντοχή και η ανοχή έχουν τα όριά τους, εσύ συνεχίζεις να με φορτώνεις με τα δικά σου βάρη.

Σε σένα που δεν έπαψες να ζεις μες τη μιζέρια του μυαλού σου, ζηλεύοντας ότι με κόπο έχουν κατακτήσει οι άλλοι.

Σε σένα που η ανασφάλειά σου σ’έχει τυφλώσει τόσο πολύ σε σημείο να μην ακούς αυτούς που σε αγαπάνε πραγματικά .Ακόμα και έτσι.

Σε σένα που με ξέρεις χρόνια και λες οτι γνωρίζεις την καρδιά μου.Τίποτα.

Σε σένα που σου αρέσει το μαύρο τόοοσο πολύ που θέλεις να το επιβάλεις και στους υπόλοιπους. Τι σε πείραξαν τα κακόμοιρα τα δεντράκια; Ξέρω, ξέρω σου κλέβουν το οξυγόνο και αυτό σε χαλάει ε;

Σε σένα που δεν σε νοιάζει πραγματικά το μέλλον των παιδιών σου αλλά μόνο το δικό σου. Πάντα το δικό σου.



Μια αγκαλιά σε σένα που ενώ έχεις τόσες ευθύνες και υποχρεώσεις , δεν αρνείσαι να βοηθήσεις όποτε στο ζητήσουν.

Μια αγκαλιά σε σένα επειδή βοηθάς και το χαίρεσαι πραγματικά. Δεν νιώθεις κουτός.

Μια αγκαλιά σε σένα που παλεύεις στα κύματα χωρίς σωσίβιο και συνεχίζεις να χαμογελάς τόσο γλυκά.

Μια αγκαλιά σε σένα που με γνώρισες χτες και έμαθες την καρδιά μου.Σχεδόν όλη.

Μια αγκαλιά σε σένα που μαγεύεσαι τόοοσο πολύ από τους ήχους και τα χρώματα της φύσης που θεωρείς υποχρέωσή σου να τα προστατέψεις.

Μια αγκαλιά σε σένα που παλεύεις όχι μόνο για τα δικά σου παιδιά, αλλά και γιαυτά που δεν έχουν φωνή...

Μια αγκαλιά και ένα χάδι σε σένα που γυρνάς την πλάτη στον εαυτό σου. Εγώ θα είμαι εδώ.