15/8/07

Ονειροδότης Ηλιος


-Πάω να ρίξω λίγο νερό, να φύγει η άμμος.
-Μην πας.... θα σου στάξω εγώ λίγο. Μ’αρέσουν τα σχέδια που αφήνει στο κορμί σου.
-Σχέδια; Με τι μοιάζουν;
-Ανάλογα .... να αυτό εδώ στον δεξί σου ώμο μοιάζει με φεγγάρι ολόγιομο, εδώ στη μέση ένας γλάρος ανοίγει τα φτερά του , σαν να θέλει να σε αγκαλιάσει ολόκληρη.
-Δροσερό είναι το νερό της λίμνης, ρίξε μου κι άλλο, σιγά σιγά. Δροσερά και τα λόγια σου. Πες μου τι άλλο βλέπεις, θέλω να μάθω. Να καταλάβω.
-Νομίζω ότι εδώ στη γάμπα σου σχηματίζονται μερικά νησιά. Να αυτό εδώ είναι το μεγαλύτερο. Νομίζω ότι έχει και μια μικρή σπηλιά.
-Και ποιος ζει στη σπηλιά;
-Εμείς κατοικούμε εκεί. Χρόνια τώρα. Στην αγκαλιά της σμαραγδένιας λίμνης. Μακριά από όλους και από όλα.
-Ωραίο όνειρο αυτό. Μακάρι να ήταν αληθινό.

-Και ποιος σου είπε οτι δεν μπορεί να γίνει. Απόδειξη οτι είμαστε εδώ τώρα. Εγώ και εσύ. Όλα είναι δυνατά αν η καρδιά προστάξει το μυαλό. Σαν το μενεξεδί λουλούδι που φυτρώνει σ’εκείνο το βράχο. Η θέλησή του για ζωή προκάλεσε σχισμή και ο σπόρος αναπτύχθηκε σιγά σιγά χάρη στις δροσοσταλίδες της λίμνης. Μα τι βλέπω κλαις;
-Όχι καρδιά μου, οι δροσοσταλίδες από την λίμνη είναι. Έφτασαν και σε μένα . Να με ποτίσουν όνειρα, ν’ανθίσω και εγώ. Μην μ’αφήσεις.
-Όχι μενεξεδένια μου. Δεν θα σ’αφήσω. Ήλιος θα γίνω για ν’ανθίσει το όνειρό σου πιο γρήγορα.

8 σχόλια:

hliaxtida είπε...

ΥΠΕΡΟΧΟ...
ΘΑ ΛΕΙΨΩ ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΝΑ ΠΑΡΟΜΟΙΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ.. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΛΛΑ ΜΕ ΑΓΓΙΞΕ ΠΟΛΥ. ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΓΛΥΚΥΤΗΤΑ..

Thalassini είπε...

Σ'ευχαριστώ πολύ!!! Να ξεκουραστείς πολύ!! Περιμένω το παραμύθι σου! Εχω και μια ιδέα, να φτιάξουμε ένα νέο blogoπαίχνιδο όπου ένας θα κάνει την αρχή σε ένα παραμύθι και θα ορίζει άλλους 3 για να γράψουν τη μέση και το τέλος.Κάτι σαν το μυθιστόρημα των 4 αν έχεις διαβάσει.Τι λές;

Ανώνυμος είπε...

Oνειροδότης ήλιος; Τι τρομερός τίτλος είναι πάλι αυτός! Κείμενο αισθησιακό με μια αγνότητα όμως.
Μας πήγες αλλού....
Να'σαι καλά!

Thalassini είπε...

Eυχαριστώ πολύ ανώνυμη/ε. Νομίζω οτι όταν τα συναισθήματα είναι αγνά,κρυστάλλινα, είναι και πιο έντονα.

Greca είπε...

τι γλυκό! τι τρυφερό! καλώς σε βρήκα... και η θάλασσα είναι πάντα αδυναμία... συνταξιδιώτισσα σε κάθε σκέψη.. σε κάθε όνειρο... σε κάθε ανάσα... Να 'σαι πάντα καλά!!! θα τα λέμε!

Thalassini είπε...

Καλώς ήρθες "ελληνική καρδιά"!Η θάλασσα είναι τελικά αδυναμία για πολλούς....μας τυλίγει ολόκληρους και μας πάει αλλού!

Καλή σου μέρα!

βασίλης είπε...

Πολύ ευαίσθητο κείμενο. Την άμμο στο σώμα την ταξιδεύει ο ήλιος και την κάνει χάδι. 'Ετσι ταξιδεύει και το όνειρο. Σαν χάδι στ΄αστέρια. Αμμος είναι κι αυτά. Φωτεινά από τον ήλιο

Thalassini είπε...

Ολα χάδι είναι Βασίλη, και η άμμος που μας αγκαλιάζει,και ηλιαχτίδες που μας ζεσταίνουν,και τ'αστέρια που μας δείχνουν το όνειρο.Και ο άνθρωπος έχει ανάγκη από χάδια.

Σ'ευχαριστώ και πάλι.
Καλημέρα.