9/8/07

Το Παράθυρο του Χρόνου


Πόσες ψυχές άραγε να έχουν ατενίσει το πέλαγος από τούτο το μικρό παράθυρο
μάτια γεμάτα αγωνία για τον εχθρό που πλησιάζει
μάτια γεμάτα ελπίδα για το ξημέρωμα μιας λεύτερης ανάσας

Τα χρόνια περνούν και οι αναμνήσεις σκορπίζονται
στον αέρα σαν τη άμμο

μα το Παράθυρο του χρόνου είναι πάντα εκεί
τα μυστικά του κρατώντας καλά κρυμμένα
στα στιβαρά τείχη του κάστρου.

(Η φωτογραφία τραβήχτηκε πριν από
3 χρόνια στο Κάστρο της Ημερης Γραμβούσας στα Χανιά)

"Στης Γραμβούσας τ'ακρωτήρι
εγλεντούσα μια φορά,
μ'εναν κρητικό ψαρά.
Μ'ενα γέρο καπετάνιο
πού είχε βάρκα τη Χαρά
στης Γραμβούσας τα νερά

Πλανεύτρα Θάλασσα

Θάλασσα λεβεντοπνίχτρα
που'ναι ο γέρο μερακλής
ο παλιός τραγουδιστής
ν'αρματώσει τη Χαρά του
το τραγούδι του να πει

Πλανεύτρα Θάλασσα

Ολα τ'άρμενα αρμενίζουν
μα του Τσέκα τ'αρμενάκι
δεν ξαναγυρίζει πια
στης Γραμβούσας τα νερά"


(Παραδοσιακό κρητικό τραγούδι)

Και για την ιστορία:
Ο κόλπος της Κισσάμου στη δυτική πλευρά των Χανίων περιλαμβάνει ένα σύμπλεγμα μικρών νησιών και ακρωτηρίων. Τα πιο όμορφα σημεία του το νησάκι της Ήμερης Γραμβούσας και η παραλία του Μπάλου στους μυχούς του Ακρωτηρίου Τηγάνι.Εκτός βέβαια από το άγονο παρθένο τοπίο και τα γαλαζοπράσινα νερά το νησί της Γραμβούσας έχει και μακραίωνη ιστορία γεγονός που μαρτυράται και από το κάστρο που βρίσκεται στην κορυφή του νησιού, τo οποίο χτίστηκε το 1579 από τους Ενετούς που κυρίευσαν την Κρήτη. Το γεωμετρικό σχήμα του νησιού (μοιάζει με τρίγωνο) και η άρτια οργάνωση των Ενετών έκαναν το κάστρο αυτό ένα εξαιρετικό φρούριο, το οποίο οι Τούρκοι κατάφεραν να κυριεύσουν μόνο δωροδοκώντας το Ενετό φρούραρχο! Το ακρωτήρι μέχρι πριν από λίγα χρόνια φιλοξενούσε μόνο τους ψαράδες της περιοχής.

9 σχόλια:

purple είπε...

την καλημερα μου :-)

Thalassini είπε...

Περνώντας από το blog σου για να σου ανταποδώσω την καλημέρα και ερχόμενη πάλι στο δικό μου, μου άνοιξες όπως λέει και το post ένα Παράθυρο στο Χρόνο....
Αυτό νομίζω οτι είναι και η μαγεία της blogοβόλτας,μοιράζεσαι συναισθήματα,αναμνήσεις, θυμάσαι...

Νομίζω οτι κάτι σχετικό θα γράψω τις επόμενες μέρες απλά πρέπει να μαζέψω τις σκέψεις μου και να βρώ το κουράγιο..

Να'σαι καλά!
Θα τα ξαναπούμε!

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχη θέα σε συνδυασμό με μία ιστορία λαού...

Γράφεις πολύ ωραία κοπέλα μου.
Χαίρομαι που σε βρήκα

Thalassini είπε...

Σ'ευχαριστώ πολύ καλή μου Τρελοφαντασμένη ! Με εμπνέει ο τόπος μου πολύ..
Αν δεν έχεις πάει, να προσπαθήσεις να πας... είναι πιο κοντά από την Κούβα!
Καλημερίζω σε!!

hliaxtida είπε...

Kαλημερα..Να που γνωρισα και γω το μπλοκ σου ..
Να σαι καλα και να περνας καλυτερα..

Thalassini είπε...

Σαν έγινε πιο φωτεινό το blog μου! Μια Ηλιαχτίδα μπήκε!
Καλώς τη!

βασίλης είπε...

Μαζί με την ηλιαχτίδα να 'μαι κι εγώ θαλασσινή μου αύρα.
Μια φωτογραφία, μια ιστορία.
Καστέλλι, ενετοκρατία, πειρατές. Ο απλός λαός ζούσε κυρίως σε βουνά και κάστρα
Όμως κι ένας λαός με ψηλά το κεφάλι, αγωνιστικός, περήφανος.
Αντίστοιχα και η Μάνη είναι γεμάτη από πολεμόπυργους και τρύπες-παράθυρα που δεν θαύμαζαν τη θέα αλλά ήταν πολεμίστρες για την αντιμετώπιση του πιθανού εχθρού.
Όταν ήμουν μικρός δεν καταλάβαινα γιατί έφτιαχναν τα σπίτια τους στις κορφές των βουνών που τα έδερνε ο αέρας και τα έλιωνε ο ήλιος. Περπατώντας πάλι φέτος τα μονοπάτια της ιστορίας ξανασυναντήθηκα με το παρελθόν και συνειδητοποίησα ότι η ανάγκη προηγείται της λογικής. Και η λογική με τη σειρά της προηγείται του συναισθήματος. Kαι αυτό συνεχίζεται ακόμα. Δυστυχώς.

Thalassini είπε...

Καλώς τον!Η αλήθεια είναι οτι η Κρήτη με τη Μάνη μοιράζονται πολλές αλήθειες...Ο τόπος λιτός όπως και οι άνθρωποι χωρίς αυτό να σημαίνει οτι δεν είναι πλούσια σε αισθήματα,σε λεβεντιά και αυτό ίσως να μας κάνει να ξεχωρίζουμε...
Πολύ θα ήθελα πάντως να κάνω και μια βόλτα και από τα μέρη σου μια με συνδέει μια πολύ μακρινή καταγώγη.Να'σαι πάντα καλά,ν'αγαπάς τον τόπο σου και να μεταφέρεις τα μυστικά και τις ομορφιές του και στη νέα γενιά!

Zoe Kourounakou είπε...

Molis gurisame apo Kriti. O Balos mageutikos, to elafonisi o paradeisos sthn gh kai ta Xania h agapimeni poli.....